Onderweg

Vanochtend heb ik dan echt afscheid moeten nemen van mijn gastgezin, waar ik me zo ondertussen echt thuis ben gaan voelen. Maar eerst zal ik nog wat vertellen over afgelopen zondag.
Het brooddeeg is mooi gaan rijzen en dus konden we in de middag mooi broodjes gaan bakken. Echter was iedereen een beetje ongeduldig dit zelf te doen op een stok en de meesten gaven het na een broodje wel op. Toen hebben we de rest van de bolletjes maar op het mandje gelegd waarmee normaal vis wordt gebakken zodat deze ook alsnog konden worden opgegeten. Gelukkig vond iedereen ze wel heel erg lekker! Van de restjes bloem en gist heeft mijn Afrikaanse moeder oliebollen gemaakt, ook erg lekker. De tas met kleren heb ik aan mijn Afrikaanse moeder gegeven, zo kon zij kiezen wie wat zal krijgen. Ze was er ontzettend blij mee heeft me wel 10 keer bedankt en ging er zelfs van dansen! Echt super leuk om te zien! De rest van de week heb ik allerlei kleren voorbij zien komen, vooral de kinderkleren. Ik heb in ieder geval geprobeerd zoveel mogelijk op een foto te krijgen. Enkele kleren heb ik aan Rejoice gegeven, waarmee ik samen werk op Chembe Day Care en wat gewoon een ontzettend leuke en gezellige vrouw is. Haar nichtje Grace, die bij haar in huis woont, paste precies de slippers die ik erbij had gedaan en daar was ze me toch eens blij mee!! Haar hele houding is gewoon heel leuk. Ze had helemaal niks verwacht en ze vind het echt een zegen dat ze dit krijgt! En de rest van de kleren en een tas heb ik over 4 arme gezinnen verdeeld met hulp van Lingson. En zo begon mijn echte laatste werkweek in Malawi. Ontzettend raar om zo van steeds meer mensen en locaties afscheid te moeten nemen.
Bij Tipezananso weer lekker gedanst en de stoelendans gedaan wat erg in de smaak viel! Toen ik Lingson een filmpje liet zien van een dansoptreden van mij in Nederland verbaasde hij zich erover hoe alles zo synchroon kon gaan, haha.
Op donderdag afscheid genomen bij Panda Garden. Waar ik uitgebreid werd bedankt door Watson, over dat hij altijd op ons kon vertrouwen als hij er zelf niet was en dat hij daar ontzettend blij mee was. Echt heel leuk hoe uitgebreid hij ons heeft verteld hoe blij hij is met onze komst.
En gister dan afscheid moeten nemen van Chembe Day Care. Voornamelijk van de ochtendgroep want die zag je toch wel 3 keer per week en leer je zo wel wat beter kennen. Daarna een drankje gedaan met Rejoice bij Funky, waar ze naast woont maar nog nooit was geweest, om afscheid te nemen. En ‘s avonds naar de grootste bar hier in het dorp geweest, om zo afscheid te nemen van mijn broers.
Vanochtend ging dan de wekker om 5 uur heb ik afscheid genomen van mijn gastgezin en de laatste dingetjes gegeven, voornamelijk wat meegenomen nagellak. En toen kwam de minibus en ging het allemaal heel erg snel en ben je opeens weg. De reis naar Zomba verliep redelijk. Enkel mijn backpack die van het dak van de minibus viel, omdat die niet was vastgebonden terwijl ik het nog had nagevraagd ... hij wordt toch wel vastgebonden, hè?! Hopelijk valt het mee met de schade, maar ik wil hem niet helemaal uitpakken want het paste er net allemaal in. Aangekomen bij het hostel een taxi omhoog genomen naar het plateau. Daar zo’n 3 uur rondgewandeld, langs de waterval, twee uitzichtpunten, over de dam terug naar Sunbirds waar ik was afgezet met de taxi. De weg naar de uitzichtpunten toe viel me een beetje tegen. Gelukkig maakte de weg terug naar Sunbirds dat weer goed met veel groen! Tijdens de zonsondergang een drankje genomen bij Sunbirds, een veel te duur hotel hier boven op de berg. Maar de cola kostte nog steeds maar 1 euro en toen het donker werd kwam mijn taxi weer aanrijden om me terug te brengen naar het hostel. Super mooi uitzicht over Zomba met al zijn lichtjes. Ja, de elektriciteit werkte duidelijk. En zojuist mezelf verwend met een pizza en heel wat frambozen en aardbeien onderweg. Welkom fruit, ik heb je gemist! Morgen vertrek ik richting Mt Mulanje. Ik ben ontzettend benieuwd, maar probeer jullie up to date te houden! Hopelijk ben ik niet van alles vergeten te vertellen. Gelukkig schrijf ik elke dag in mijn dagboek, maar deze heb ik even niet bij de hand om te checken. Nog maar twee weken en dan ben ik weer in Nederland, wat gaat de tijd toch snel!