Kathmandu

Sorry, ik ben een beetje lui met het bijwerken van mijn blog. Dus er is weer wat tijd overheen gegaan. Maar nu ben ik dan echt achter de computer in het gastgezin gekropen om een update te typen voor jullie. Op de computer gaat het toch wel een stukje sneller dan op mijn mobiel of tablet.
Hier om de hoek zit een tempel en daar werd onder andere het Chathh Festival gevierd. Ik ben er naartoe gegaan met mijn zus en moeder uit het gastgezin. Het was echt supergaaf om te zien. Veel vrouwen stonden gewikkeld in doeken in het water om hun offers aan de god in de tempel te doen. Er was veel versiering en samen met alle offers vormde dat een kleurrijk geheel. We hebben een rondje om het water gemaakt, maar konden het festival daarna moeilijk verlaten. Er was namelijk van alles afgezet omdat er een belangrijk persoon langs zou komen. Ik weet even niet meer wie precies, maar eigenlijk was dat niet zo belangrijk, want het draaide natuurlijk om het offeren. Gelukkig uiteindelijk een weggetje kunnen vinden om terug naar huis te lopen.
In het weekend ben ik een dagje naar Kirtipur gegaan (hier wonen Newari mensen). Vanaf daar naar Chobhan gelopen waar ik via een park met caves (helaas kun je deze na de aardbeving van 2015 niet meer bezoeken) naar het Taudaha Lake ben gegaan. Al met al een leuk dagje; veel gelopen en veel tempels gezien. De terugreis naar huis was lekker in een overvolle bus. Gelukkig mocht ik (ik denk door mijn blanke huid en blonde haren) zitten, toen er een plekje vrij kwam. Op zondag ben ik 's middags met een neef (Sarthak) naar Patan gegaan; informatie opvragen voor het dansfestival wat hier gaande is. Verder hebben we de Golden Temple bezocht, Kumbheswar Temple Complex en Durbar Square. Op Halloweenavond hadden we een feestje in een uitgaansgelegenheid hier. Een vrij luxe club, dus het was best wel westers allemaal. De een wel verkleed en de ander niet, met een band en dus lekker staan dansen. Heel erg leuk om een keer mee te maken! Normaal gesproken wordt alcohol hier niet veel genuttigd, maar in deze club dus wel.
Op donderdag ging ik samen met Rama, Adity, een nichtje, een neefje, een tante en een oom naar de Kartik Dance. We waren er al vroeg, want er werd aangegeven dat het op tijd zou beginnen en we wilden natuurlijk een mooi plekje. We hadden een mooie zitplaats, maar het duurde nogal lang totdat het begon (Nepali time). Gelukkig had ik als enige ongeveer voldoende warme kleren meegenomen, waar de rest ook mooi gebruik van kon maken, en had ik ook nog een koekje in mijn tas zitten. De traditionele dans was supergaaf om te zien. Op een gegeven moment kwam de hoofdact; een vertolking van een verhaal rondom de god en toen barstte de menigte echt los. Mensen gingen drukken en op het podium was vuur gemaakt. Er was een strijd tussen een vader en een zoon in het verhaal en de god. De zoon aanbad deze god, maar dat vond de vader niet goed en daarom wilde de vader de zoon doden. Een heftige strijddans volgde tussen de god en de vader, maar hoe het precies afliep, is niet duidelijk geworden. De kostuums van de hoofdact en alle dansen daaraan voorafgaand waren prachtig! Mooie decoraties, heel erg gaaf om mee te maken! :)
In het weekend heb ik een dagtrekking rondom Changu Narayan gemaakt. Ik ben met Ram, van de organisatie hier, van de Changu Narayan Temple naar Jalapadevi gegaan. De volgende dag met Hilde naar Budhanilkantha geweest. Hier is een heel groot beeld van een liggende Vishnu als Narayan te zien. Veel mensen brengen hier een offer en daarom ligt het beeld helemaal onder de bloemen. Daarna zijn we naar het Narayanthi Palace Museum gegaan. We hadden hier wat meer pracht en praal verwacht dan er te zien was. Wat opviel waren vooral de vele tijgers.
Op maandag een bezoek gebracht aan het kinderziekenhuis waar een Nederlandse groep cliniclowns langskwam. De groep bestond ook uit mensen die helemaal geen cliniclown waren, maar via-via betrokken waren om de kinderen te vermaken. Het ziekenhuis, waar ook de vader van het gastgezin werkt, is armoedig. Ik was door de verhalen op het ergste voorbereid, maar ik vond het eigenlijk wel meevallen. Wat de groep cliniclowns in het ziekenhuis kon doen, was echt supergaaf! Mocht er ooit zoiets op mijn pad komen...
Deze week heb ik ook een dansje voorbereid voor de klassen op school. Ik heb totaal drie dansen gemaakt en we zijn nu hard aan het oefenen want volgende week (mijn laatste week hier alweer) gaan we een voorstelling geven met de kids. Het dansen gaat steeds beter met de kinderen, al blijft de concentratieboog laag en zijn er duidelijk verschillende niveaus te zien, maar ik had ook eigenlijk niet anders verwacht.

Op 10 november (om een beetje een tijdsverloop aan te geven) zijn we met de nursery en lower kindergartenklas naar de Central Zoo geweest. Dit is de enige dierentuin in heel Nepal. We waren voorbereid op kleine hokken maar dat viel eigenlijk wel mee. Het leukste was natuurlijk om de gezichten van de kinderen te zien. Ze hadden het zo ontzettend naar hun zin! Eerst de korte busreis van 10 minuten ernaartoe en daarna lekker allemaal diertjes kijken en picknicken als lunch. Als afsluiting mochten ze in groepjes naar speeltoestellen in de speeltuin. 's Middags ben ik met Ellen, Pip en Danielle naar Dulikhel vertrokken. Hier hebben we een nacht geslapen in een schattige guesthouse met een ontzettend aardige eigenaar. De volgende dag zijn we van Dulikhel naar Nagarkot gelopen waar Hilde ook naartoe is gekomen. Hier zaten we in een wat luxer verblijf. De hele route hadden we mooi helder zicht op de Himalaya. Wat ontzettend gaaf! En we kwamen precies voor zonsondergang aan in Nagarkot. De volgende ochtend om 5 uur opgestaan en op zoek naar het hoge hotel voor de zonsondergang. We zouden ergens moeten kloppen op de gate en dan zou er open worden gedaan. Dat gebeurde eerst niet, dus zijn we helemaal achterom gelopen maar ook daar konden we niet naar binnen. Terug bij de hoofdingang werd er nu gelukkig wel opengedaan. Wat bleek ... het hoge hotel was nog helemaal niet af, maar we mochten wel naar binnen om de zonsopkomst te kunnen zien. Het was gelukkig niet echt een bouwval. Er waren namelijk goede trappen en er was een hek om het balkon met stoelen, vanaf waar we een prachtig uitzicht hadden. Na een heerlijk ontbijtje, nog een korte panoramawalk gemaakt om nog even te genieten van het prachtige uitzicht, alvorens we weer terug naar Kathmandu moesten met alle vieze lucht, haha.
Op dinsdag ben ik 's ochtends vroeg, toen het nog donker was, mee gegaan met Rama naar de yogales. Een Nepalese yogales; de oefeningen kon ik nog wel goed meedoen, alleen alle ademhalingsoefeningen waren wel een beetje lastig te volgen met de Nepalese uitleg, haha. Maar het was wel heel erg gaaf om dit een keer te doen!
's Middags een welverdiende massage gehad van een vrouw die hier af en toe aan huis komt. Echt heerlijk ontspannen na alle wandelingen van het weekend.
Deze week voor het eerst momo's gemaakt. Het vouwen ging erg goed dus nu nog even het recept opschrijven en dan kan ik het thuis ook eens maken!
Nog een middag in Garden of Dreams door gebracht. Een grote tuin midden in de stad, waar je niets merkt van de stad. Het is er heerlijk rustig, er zijn terrasjes en er lopen allemaal eekhoorntjes rond.
Op vrijdag met de andere klassen dan die de week ervoor naar de Zoo mochten, naar Bakthapur gegaan. Hier langs het museum geweest, al moest dat wel in sneltreinvaart. We hadden namelijk nogal wat vertraging opgelopen op de heenweg. Eerst moesten we een uur op school wachten tot we konden vertrekken, geen idee waarom, en vervolgens is de buschaffeur nog twee keer verkeerd gereden. Verder langs de belangrijkste tempels gelopen en langs Pottery Square. Bij een tempel waar je in kan als Hindu moest iedereen natuurlijk even naar binnen. Alle schoenen moesten uit en daarna weer aan, haha, wat een gedoe. Daarna ergens gaan picknicken in de middle of nowhere. We moesten een heuvel aflopen dus ik heb Hilde maar op mijn rug genomen. Volgens mij zag het er heel erg komisch uit. Deze plek was uitgekozen om te lunchen omdat het vlakbij de Suryabinayak Temple zat. Ook hier moest iedereen weer even naar binnen.
's Avonds een heerlijk meidenavondje gehouden met Adity en Hilde. Lekkere gezichtsscrub, masker en hoofdmassage met kokosolie.
Afgelopen weekend op zaterdag naar Pashupatinath geweest, de tempel die bekend staat om zijn crematies. Samen met Danielle, Ellen en Pip ben ik hiernaartoe gegaan. We hadden een gids genomen, wat erg fijn was om meer te begrijpen over hoe men hier met de dood omgaat. Het was wel vreemd van hoe dichtbij je de crematies kon zien. Van het wassen van de lijken tot het verbranden ervan. Ik vond het niet heel erg prettig. Daarna zijn we naar Boudhanath gelopen. Een hele grote stupa. Met het uitzicht hierop, hebben we lekker als afsluiting van de dag pizza gegeten.
Op zondag ben ik met Danielle naar Chandragiri Hill gegaan. Een berg van 2550 m, waar je met een kabelbaan naartoe kan. Avontuurlijk als we zijn, hadden we besloten de kabelbaan omhoog te nemen en de wandeling terug. Je kan ook heen- en teruglopen maar dan moesten we wel heel erg vroeg opstaan. En aangezien je het verkeer hier nooit goed kan inschatten, was de kans groot dat het niet zou lukken er vroeg genoeg te zijn. Na het kabelbaanstation met een omweg te hebben bereikt, zijn we omhoog vertrokken. Vanaf beneden had je al een prachtig uitzicht en dit werd steeds mooier naarmate we hoger kwamen. Bovenop de berg hebben we lekker geluncht en rondgelopen. Daarna hebben we de weg gevraagd om terug naar het resort te lopen. Volgens internet zou dit zo'n 2,5 uur moeten duren. Alleen duurde en duurde het maar, waarop we op een gegeven moment maar richting Taudaha zijn gaan lopen. Dit was volgens maps.me ook een route. Het ging namelijk al schemeren en de weg naar het resort ging opnieuw omhoog in plaats van naar beneden naar het dal. De afwijkende route was er ook wel maar we moesten op een gegeven moment wel onder prikkeldraad door klimmen en over twee muren springen, haha. Het werd al donker. Vanaf onderaan de berg was het nog 45 minuten lopen naar het busstation. Daar uiteindelijk aangekomen, na zo'n 4 uur wandelen, moesten we opzoek naar een bus. Bij gebrek aan een bus, maar met een zeer goede taxideal (ondertussen weet ik wel een beetje wat een goede prijs is. Ter info: we zaten voor ruim 4 euro een uur in de taxi) zijn we terug naar mijn huis gegaan, waar Danielle mee at. Een stuk relaxter ook dan met de bus zo. Dat hadden we ook wel verdiend na de wandeltocht, die best spannend was omdat we niet langs dorpjes kwamen, de tocht maar niet leek op te houden en er steeds minder zonlicht was. Maar we zijn weer veilig thuis gekomen.
Deze week zijn we op school druk bezig geweest met dansen en zingen voor de voorstelling van volgende week. Ik heb een aantal mensen al filmpjes van de dansrepetities door geappt. Ik kan ze helaas niet op Polarsteps uploaden. Mocht je ze ook graag zien dan moet je me maar even een appje sturen.
Liefs uit Kathmandu!