Eerste paar dagen
Door: Joosje
Blijf op de hoogte en volg Joosje
08 Juli 2015 | Malawi, Cape Maclear
Hee allemaal,
Ik begreep van Marike dat iedereen benieuwd was hoe het me hier vergaat. Dus hierbij een update. Het internet is hier niet heel goed, maar ik doe mijn best.
De vliegreis verliep op zich prima. De eerste vlucht had wat vertraging maar we hebben onze overstap gelukkig gehaald. Ook de laatste vlucht had iets vertraging, maar de aankomst duurde vooral lang. Toen we daar eenmaal kwamen werd op ons voorhoofd de temperatuur gemeten, vanwege de angst voor ebola. Daarna in de rij voor het controleren wie er het land in gaat, net zo uitgebreid als in Amerika, wat betekent een foto en vingerafdrukken. Gelukkig kwam iemand ons ophalen en konden we daardoor een snellere rij nemen, wat een hoop scheelde. Toen nog de bagage te gaan, wat nogal veel was bij elkaar, dankzij al jullie kleding!! Dank daarvoor! Nadat voor de 5e keer dezelfde tas langskwam, raakten we met z'n allen toch in lichte paniek. Gelukkig is uiteindelijk alles over de band voorbijgekomen en konden we op weg naar ons hostel. Met een stop om een simkaart te kopen en wat te eten. Voor de mensen die mijn nummer niet hebben, stuur Marike (mijn moeder) een berichtje of mij op fb. Alleen weet ik niet wanneer ik daar op reageer.
We kwamen aan in Mabuya Camp waar we zouden overnachten. De volgende ochtend hebben we de minibus naar Monkey Bay genomen, waar we zijn opgepikt en naar ons gastgezin in Cape Maclear zijn gebracht. Wat al met al best vlot verliep, behalve het wachten van 2,5 uur voordat de minibus vertrok, echt Afrika, hè! En maar duwen, want er konden zeker nog wel wat meer mensen bij. En meer spullen vooral. We waren niet de enigen met veel spullen bij ons. Dus we waren blij toen we onze benen weer konden strekken!
Mijn gastgezin bestaat uit een oma (en opa, maar die is er de ene week wel en de andere week niet) en haar dochter en zonen. Al zie ik vooral haar dochters. Ik woon officieel bij Grace in, de oudste dochter, met haar drie zonen. En die drie zonen spreken gelukkig goed Engels net als oma, dus dat scheelt een hoop. Ik heb al een hoop Nsima gegeten (van maismeel gemaakte bollen) en natuurlijk wat rijst. En wat ze hier ook vaak maken zijn aardappelpartjes. Jammie, daar wordt ik echt blij van!
De eerste avond heb ik gelijk al water gehaald en geholpen met koken, dus ze namen me snel op. Al heb ik nog steeds een nichtje die me niet aan durft te kijken en al helemaal niet dichtbij durft te komen.
Maar dat hoort erbij. Ik ben toen vooral niet al te laat geslapen, want die vliegtuigstoelen sliepen niet zo goed en de busreis duurde toch wel lang.
Op zondag vielen we met onze neus in de boter toen we aankwamen bij Gerrit (een Nederlander hier) die juist op het punt stond om een boottrip te maken met zijn boot met andere Nederlanders en wij mochten mee. Hij heeft de speeltuin hier op gericht waar we ook wat gaan helpen. 's Avonds hebben mijn broers me meegesleurd naar traditionele dans, allemaal vanwege Independence Day op maandag. Al werd ik er iets bang hoe ze de plek af kwamen stormen, net Deventer op Stelten maar dan in Afrika, haha. Dat heb ik dit jaar namelijk gemist. Toen de Mzungu (blanke) traditionele danser opkwam moest hij mij als Mzungu natuurlijk gedag zeggen en het duurde niet veel langer of ik werd de plek mee opgetrokken en moest meedansen. Op zich wel super leuk om mee te maken! En natuurlijk een hard applaus achteraf!
Maandag ben ik 's ochtends op zoek gegaan naar een sitenchi (weet niet of je het zo schrijft) maar het is een omslagdoek. Heel veel mensen waren nog aan het praten over mijn danskunsten van gisteravond, zoals Noel mijn oudste broer vertaalde. Het was nogal lastig een mooie doek te vinden, maar uiteindelijk is mijn broertje nog alleen op stap gegaan, waarna hij er met drie terug kwam en één van die heb ik toen uiteindelijk gekocht bij de winkel waar hij ze vandaan had. 's Middags ben ik met het broertje van Dominique naar Otters Point geweest. Echt super mooi! Allemaal grote rotsblokken, waar je ook vanaf kon springen (eerst goed gekeken of het veilig was hoor papa en mama!). Verder was het 6 juli, Independence Day en kwamen we op de terugweg talloze kinderen tegen met gamba's (chipjes) en rotjes. En 's avonds ben ik met mijn twee oudste broertjes nog naar een barretje gegaan.
Dinsdag kregen we een korte rondleiding langs de verschillende plekken waar we aan de slag konden en 's middags zijn we gaan helpen in de speeltuin Tipezananzo van Gerrit. We hebben ze geleerd hoe je met de primaire kleuren ook weer groen, oranje en paars kan maken. Ze vonden het magisch!
Vandaag zijn we voor het eerst gaan helpen bij Chembe Daycare, waarvoor ik in eerste instantie hier naar toe ben gekomen. Wat een schattige kinderen allemaal en wat een plezier ze hier hebben. Al vallen ze, ze blijven altijd lachen, huilen zie je ze niet!
Later komt er nog meer op mijn blog over de avonturen bij het vrijwilligerswerk etc. Morgen ga ik naar Panda Garden waar 's middags een art class is. Kan niet wachten! Daarna neemt Sanne, een andere Nederlandse hier, ons mee naar pilatesles. Even ons hoofd leegmaken, dat heb ik wel eventjes nodig, hoor!
Jullie horen binnenkort weer wat van mij, maar ik weet niet hoe snel dat gaat lukken!! Sorry, alvast voor mijn typefouten maar ik wilde een beetje doortypen, het wordt hier donker...
Ik begreep van Marike dat iedereen benieuwd was hoe het me hier vergaat. Dus hierbij een update. Het internet is hier niet heel goed, maar ik doe mijn best.
De vliegreis verliep op zich prima. De eerste vlucht had wat vertraging maar we hebben onze overstap gelukkig gehaald. Ook de laatste vlucht had iets vertraging, maar de aankomst duurde vooral lang. Toen we daar eenmaal kwamen werd op ons voorhoofd de temperatuur gemeten, vanwege de angst voor ebola. Daarna in de rij voor het controleren wie er het land in gaat, net zo uitgebreid als in Amerika, wat betekent een foto en vingerafdrukken. Gelukkig kwam iemand ons ophalen en konden we daardoor een snellere rij nemen, wat een hoop scheelde. Toen nog de bagage te gaan, wat nogal veel was bij elkaar, dankzij al jullie kleding!! Dank daarvoor! Nadat voor de 5e keer dezelfde tas langskwam, raakten we met z'n allen toch in lichte paniek. Gelukkig is uiteindelijk alles over de band voorbijgekomen en konden we op weg naar ons hostel. Met een stop om een simkaart te kopen en wat te eten. Voor de mensen die mijn nummer niet hebben, stuur Marike (mijn moeder) een berichtje of mij op fb. Alleen weet ik niet wanneer ik daar op reageer.
We kwamen aan in Mabuya Camp waar we zouden overnachten. De volgende ochtend hebben we de minibus naar Monkey Bay genomen, waar we zijn opgepikt en naar ons gastgezin in Cape Maclear zijn gebracht. Wat al met al best vlot verliep, behalve het wachten van 2,5 uur voordat de minibus vertrok, echt Afrika, hè! En maar duwen, want er konden zeker nog wel wat meer mensen bij. En meer spullen vooral. We waren niet de enigen met veel spullen bij ons. Dus we waren blij toen we onze benen weer konden strekken!
Mijn gastgezin bestaat uit een oma (en opa, maar die is er de ene week wel en de andere week niet) en haar dochter en zonen. Al zie ik vooral haar dochters. Ik woon officieel bij Grace in, de oudste dochter, met haar drie zonen. En die drie zonen spreken gelukkig goed Engels net als oma, dus dat scheelt een hoop. Ik heb al een hoop Nsima gegeten (van maismeel gemaakte bollen) en natuurlijk wat rijst. En wat ze hier ook vaak maken zijn aardappelpartjes. Jammie, daar wordt ik echt blij van!
De eerste avond heb ik gelijk al water gehaald en geholpen met koken, dus ze namen me snel op. Al heb ik nog steeds een nichtje die me niet aan durft te kijken en al helemaal niet dichtbij durft te komen.
Maar dat hoort erbij. Ik ben toen vooral niet al te laat geslapen, want die vliegtuigstoelen sliepen niet zo goed en de busreis duurde toch wel lang.
Op zondag vielen we met onze neus in de boter toen we aankwamen bij Gerrit (een Nederlander hier) die juist op het punt stond om een boottrip te maken met zijn boot met andere Nederlanders en wij mochten mee. Hij heeft de speeltuin hier op gericht waar we ook wat gaan helpen. 's Avonds hebben mijn broers me meegesleurd naar traditionele dans, allemaal vanwege Independence Day op maandag. Al werd ik er iets bang hoe ze de plek af kwamen stormen, net Deventer op Stelten maar dan in Afrika, haha. Dat heb ik dit jaar namelijk gemist. Toen de Mzungu (blanke) traditionele danser opkwam moest hij mij als Mzungu natuurlijk gedag zeggen en het duurde niet veel langer of ik werd de plek mee opgetrokken en moest meedansen. Op zich wel super leuk om mee te maken! En natuurlijk een hard applaus achteraf!
Maandag ben ik 's ochtends op zoek gegaan naar een sitenchi (weet niet of je het zo schrijft) maar het is een omslagdoek. Heel veel mensen waren nog aan het praten over mijn danskunsten van gisteravond, zoals Noel mijn oudste broer vertaalde. Het was nogal lastig een mooie doek te vinden, maar uiteindelijk is mijn broertje nog alleen op stap gegaan, waarna hij er met drie terug kwam en één van die heb ik toen uiteindelijk gekocht bij de winkel waar hij ze vandaan had. 's Middags ben ik met het broertje van Dominique naar Otters Point geweest. Echt super mooi! Allemaal grote rotsblokken, waar je ook vanaf kon springen (eerst goed gekeken of het veilig was hoor papa en mama!). Verder was het 6 juli, Independence Day en kwamen we op de terugweg talloze kinderen tegen met gamba's (chipjes) en rotjes. En 's avonds ben ik met mijn twee oudste broertjes nog naar een barretje gegaan.
Dinsdag kregen we een korte rondleiding langs de verschillende plekken waar we aan de slag konden en 's middags zijn we gaan helpen in de speeltuin Tipezananzo van Gerrit. We hebben ze geleerd hoe je met de primaire kleuren ook weer groen, oranje en paars kan maken. Ze vonden het magisch!
Vandaag zijn we voor het eerst gaan helpen bij Chembe Daycare, waarvoor ik in eerste instantie hier naar toe ben gekomen. Wat een schattige kinderen allemaal en wat een plezier ze hier hebben. Al vallen ze, ze blijven altijd lachen, huilen zie je ze niet!
Later komt er nog meer op mijn blog over de avonturen bij het vrijwilligerswerk etc. Morgen ga ik naar Panda Garden waar 's middags een art class is. Kan niet wachten! Daarna neemt Sanne, een andere Nederlandse hier, ons mee naar pilatesles. Even ons hoofd leegmaken, dat heb ik wel eventjes nodig, hoor!
Jullie horen binnenkort weer wat van mij, maar ik weet niet hoe snel dat gaat lukken!! Sorry, alvast voor mijn typefouten maar ik wilde een beetje doortypen, het wordt hier donker...
-
08 Juli 2015 - 18:16
Caroline:
Wat een ervaringen al, Joosje ! Ik word er al draaierig van als ik het lees....laat staan hoe het voor jou moet zijn, goed idee om je hoofd af en toe leeg te maken ! Xxx -
08 Juli 2015 - 18:44
Jop:
Hé Joosje,
Wat gaaf allemaal, het klinkt als een heel vrolijke groep daar. Ik zit nu met vertraging in de trein terug naar huis dus je kan begrijpen hoe jaloers ik ben.
Heel veel plezier daar en geniet er van!
X Jop -
08 Juli 2015 - 19:27
Maaike:
Hey Joosje,
Super leuk om je verhalen te lezen!!
Wat een ervaringen zeg!!
Geniet ervan!!
Groetjes uit Harderwijk
Dikke kus van Mick en Julia -
08 Juli 2015 - 23:43
Marike:
Lieve Joos,
Wat een gaaf, leuk en lekker lang stuk heb je geschreven. Ik begin een beetje beter te snappen hoe het daar is! Leuk om ineens een stel broers te hebben ... maar je snapt dat er maar één echte is, hè! Hopelijk lukt het de volgende keer om ook wat foto's te plaatsen ... xxx mama -
08 Juli 2015 - 23:44
Jan De Bakker:
Hoi Joos, wat een leuke start van je blog en natuurlijk je reis. Zal vast wel wennen zijn zo'n ver vreemd land maar je komt er al goed in. Enjoy!
Kus Jan -
09 Juli 2015 - 07:43
Monique:
Hoi Joosje, dat klinkt allemaal super en wat leuk geschreven!Geniet maar verder!
liefs Monique -
09 Juli 2015 - 16:44
Brenda:
Lieve Joos, wat ben je al veel vette dingen aan het doen! Lijkt me allemaal erg overdonderend maar wel heeeeel gaaf :) Ik lees dit overigens echt volledig in jouw stem, echt heerlijk haha ;p Ik kijk uit naar je volgende verhaal!
-
11 Juli 2015 - 10:22
Caroline:
Lieve Joosje,
Van harte gefeliciteerd met je 21 e verjaardag ! Je viert je verjaardag dit jaar wel op een heel bijzondere plek zeg -
11 Juli 2015 - 15:31
Kees:
Joos,
Van harte proficiat met je 21 e verjaardag. Het lijkt me een vreemde gewaar wording en 21 jaar en in een vreemd land. Ik vond het leuk iets van jou te horen. Meid geniet van alles. Hier is alles ok. Ik drink bij het leven slaap enorm veel en vermaak me met mijn computer. Joos het ga je goed tot mails . Opa. -
12 Juli 2015 - 15:07
Lia Van Reisen:
Ha die Joosje,
Wat leuk om je Malawiaanse reiservaringen hier te lezen! Het is al weer 15 jaar geleden dat Holger en ik er waren. Lilongwe, Monkey Bay, Mangochi, National Park Liwonde, alle herinneringen poppen weer up in m'n hoofd.
Ik wens je onvergetelijke ervaringen toe de komende weken en ga je blog met verl plezier volgen!
Groet, Lia.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
